Tijdens een shop-sessie vroeg ik een verkoopster ofdat ze toevallig nog een maatje groter had van een shirtje. Hierop zei de verkoopster dat ze ‘mijn’ kledingmaat niet verkochten. Daar stond ik; ik wist niets te zeggen en ik moest moeite doen om niet te gaan huilen. Deze opmerking raakte precies mijn gevoelige snaar & mijn meest onzekere punt. Tuurlijk wist ik heus wel dat ik ‘groot’ was maar om in je favoriete kledingwinkel zo met je neus op de feiten gedrukt te worden was pijnlijk. Heel pijnlijk. Maar dit was nog niet voldoende voor mij om die knop om te laten gaan. Die knop ging pas om toen iemand op straat vroeg hoeveel weken ik al zwanger was. Zwanger? Hoe durf je dit te vragen?!
Ik heb direct een afspraak gemaakt bij een diëtist. Want dat is wat je doet toch als je wilt afvallen? Ik wist niets van gezonde voeding en na al mijn eigen pogingen wist ik dat het mij niet zelf zou lukken. Maar goed, die diëtist zette mij op een standaard dagmenu waarbij ik non-stop honger had en dit opnieuw niet volhield. MAAR ik wilde ditmaal écht doorpakken en niet de handdoek in de ring gooien, zoals al die voorgaande keren. Dus ik heb het heft in eigen handen genomen en ben gaan rondstruinen op het internet, ben me gaan inlezen over gezonde voeding, me gaan verdiepen in macro- en micronutriënten en begon wat meer te bewegen. Stapje voor stapje ging ik de kennis die ik vergaarde toepassen op mezelf.
Zo begon ik met kleine aanpassingen; van suikerrijke frisdranken stapte ik over naar de zero-varianten, ik koos vaker voor volkoren producten en ging proberen om meer groenten en fruit te eten. Ik had door deze aanpassingen ook minder vaak ‘trek’ en ik viel zelfs langzaamaan af. Ik bleef mezelf verdiepen en zat uren blogs, wetenschappelijke onderzoeken en literatuur te lezen over voeding en de werking daarvan op het menselijk lichaam. Ik vond (& vind) het reuze interessant! En hoe leuk; ik was mijn eigen proefkonijn. Zo is ook mijn liefde voor koken en bakken ontstaan. Het is voor mij een ‘sport’ geworden om van een “minder voedzaam gerecht” een gezonder alternatief te maken. Je kunt mij zo wakker maken voor de vanilla-raspberry cake met cannellini bonen of de kwarktaart vol passie met zwarte bonen.
Ik heb er in totaal 2,5 jaar over gedaan om 40 kilo af te vallen. Inmiddels ben ik ook ruim 2 jaar stabiel op gewicht. Tuurlijk heb ik gestruggled en zijn er periodes geweest waarin ik wilde opgeven. Maar ik bleef in mezelf geloven en heb mezelf altijd herpakt. Ik wilde nooit meer ‘dat meisje’ worden wat niet in haar favoriete kledingwinkel kon winkelen..
She believed she could, so she did!
Ik dacht altijd dat ik gelukkiger zou zijn als ik X gewicht zou hebben. Ik kan inmiddels zeggen dat X gewicht niet mijn geluk bepaald. Gewicht is maar een getal en zegt niets over jouw waarde als persoon. Wat mij wél gelukkiger heeft gemaakt is dat ik nu beter dan ooit in mijn vel zit. Ik ben veel zelfverzekerder, ik ben een stuk fitter (ik kan eindelijk zonder hijgen een trap op rennen) en ik geniet van het leven zonder (voedsel)restricties. Een gezonde levensstijl draait naar mijn mening om balans; geen dieet, geen (zelf) opgelegde voedselregels en genieten van al het moois wat het leven te bieden heeft.